20 listopada 2010 roku w Katedrze Wroc艂awskiej p.w. 艣w. Jana Chrzciciela, o godzinie 9 rano, odby艂a si臋 Msza 艢w. pod przewodnictwem Arcybiskupa Metropolity Wroc艂awskiego Mariana Go艂臋biewskiego. Homili臋 wyg艂osi艂 Biskup Ignacy Dec z Diecezji 艢widnickiej. Podczas uroczystej Eucharystii dokonano otwarcia procesu beatyfikacyjnego S艂ugi Bo偶ego ks. Aleksandra Zienkiewicza (1910-1995).
Na uroczysto艣膰 przybyli zaproszeni go艣cie, w艣r贸d nich wychowankowie ks. Aleksandra, nazywanego przez student贸w Wujkiem. I ja by艂em w艣r贸d nich razem ze swoja 偶on膮. W d艂ugoletniej, bardzo barwnej historii Wujka zatrzymam si臋 tylko na dw贸ch obrazkach z rozdzia艂u, dotycz膮cego pos艂ugi duszpasterza akademickiego. W 1963 roku Wujek otrzyma艂 nominacj臋 na archidiecezjalnego duszpasterza m艂odzie偶y akademickiej i pracowa艂 w Centralnym O艣rodku Duszpasterstwa Akademickiego we Wroc艂awiu, zlokalizowanym przy ul. Katedralnej 4, st膮d potoczna nazwa o艣rodka „Czw贸rka”. G艂贸wnie w godzinach wieczornych przychodzili tam studenci na wyk艂ady i r贸偶nego rodzaju spotkania. Pod „Czw贸rk臋” by艂y zapraszane na odczyty osobisto艣ci ze 艣wiata nauki, kultury, w tym tak偶e pisarze. W po艂owie lat siedemdziesi膮tych ubieg艂ego wieku studiowa艂em na Politechnice Wroc艂awskiej i uczestniczy艂em w r贸偶nych wyk艂adach, w tym prowadzonych tak偶e przez Wujka. Opr贸cz sta艂ych spotka艅 przynajmniej raz w tygodniu, Wujek organizowa艂 piesze rajdy po polskich g贸rach, dwutygodniowe wakacje nad Ba艂tykiem, coroczne czuwania nocne przed obrazem MB Cz臋stochowskiej na Jasnej G贸rze, w pierwszej dekadzie maja wyjazdy poci膮giem braci studenckiej z Wroc艂awia na coroczn膮 og贸lnopolsk膮 Pielgrzymk臋 M艂odzie偶y Akademickiej na Jasn膮 G贸r臋 i wiele innych zbiorowych pielgrzymek z m艂odzie偶膮 do szczeg贸lnych miejsc kultu religijnego w Polsce. Bardzo wielu student贸w skorzysta艂o z jego rad, m膮dro艣ci, a nawet pomocy materialnej. Gdy tylko gromadzili si臋 przy nim studenci, a zawsze mia艂o to miejsce, On wszystkich wita艂 po imieniu i dodawa艂 z u艣miechem dobrze 偶e jeste艣.
Najbardziej utrwali艂 mi si臋 w pami臋ci z tego okresu wyjazd kolej膮 do Cz臋stochowy na og贸lnopolsk膮 Pielgrzymk臋 M艂odzie偶y Akademickiej w dniach 9 i 10 maja 1977 roku na Jasn膮 G贸r臋. Gdy tam ju偶 dotarli艣my, w sobot臋 wieczorem, odby艂a si臋 prowadzona przez Wujka na Wa艂ach Droga Krzy偶owa. Grupa wroc艂awska mia艂a nocleg w salkach przy ko艣ciele 艣w. Zygmunta. Nast臋pnego dnia na Wa艂ach odby艂a si臋 uroczysta suma. Po sko艅czonych uroczysto艣ciach grupa czw贸rkowicz贸w zebra艂a si臋 przy pomniku O. Kordeckiego, obro艅cy Jasnej G贸ry przed Szwedami, i stamt膮d pod膮偶y艂a na spotkanie do siedziby biskupa cz臋stochowskiego Stefana Bare艂y, zaprzyja藕nionego z Wujkiem. To spotkanie na ma艂ym podw贸rku przed budynkiem arcybiskupiego „pa艂acu” zosta艂o utrwalone na zbiorowym zdj臋ciu. Mam szczeg贸lny, bardzo osobisty sentyment do tego ma艂o popularnego zdj臋cia, gdy偶 jestem tam uwidoczniony, jak siedz臋 obok pi臋knej studentki z Wroc艂awia z pierwszego roku Politechniki, Heleny Juszkiewicz. Obok siedzi Wujek i tu偶 zaraz ks. bp Stefan Bare艂a. Ten moment uchwycony na zdj臋ciu przez nieznanego mi autora traktuj臋 od wielu lat, a bardzo szczeg贸lnie od niedawna, jako wielk膮 i niezwyk艂膮 艂ask臋 Pani Jasnog贸rskiej. W艣r贸d wielu os贸b na tym zdj臋ciu s膮 jeszcze dwie, z kt贸rymi do dzi艣 utrzymuj臋 dobry kontakt.
Drugie, wcze艣niejsze, bardzo wa偶ne dla mnie zdarzenie, cho膰 nie zosta艂o utrwalone na fotografii, to dwudniowy pobyt Wujka w domu moich rodzic贸w, Matyldy i Juliana w Woli Przedborskiej ko艂o Przedborza, w sierpniu 1976 roku. W czerwcu tego偶 roku podczas jednego ze spotka艅 w pokoju Wujka, w ma艂ej grupie pad艂a z jego strony ch臋膰 wzi臋cia udzia艂u w pieszej Pielgrzymce Warszawskiej do Cz臋stochowy, ale tylko na ostatnie trzy dni. To g艂贸wnie ze wzgl臋du na wiek i zdrowie. Wujek mia艂 ju偶 wtedy 66 lat. Zaproponowa艂em, aby przyjecha艂 do Przedborza, bo w艂a艣nie st膮d pielgrzymi maj膮 ju偶 tylko trzy dni do Cz臋stochowy. Propozycja zosta艂a natychmiast przyj臋ta. Dzie艅 przed przyjazdem Wujek przys艂a艂 depesz臋 potwierdzaj膮c sw贸j przyjazd do Przedborza. W godzinach popo艂udniowych 10 sierpnia 1976 roku wyszed艂em na spotkanie Wujkowi na przystanek autobusowy PKS w Przedborzu. By艂 pi臋kny s艂oneczny dzie艅. Przyjecha艂 razem ze studentem polonistyki Wojtkiem Kayzerem. Pieszo przeszli艣my do domu moich rodzic贸w, Juliana i Matyldy, w Woli Przedborskiej. Wujek po przywitaniu si臋 z domownikami rozpakowa艂 baga偶e i zjad艂 posi艂ek. Wieczorem, gdy zapad艂 zmrok, mia艂 po raz pierwszy w 偶yciu mo偶liwo艣膰 ogl膮dania Ksi臋偶yca i gwiazd przez lunet臋, kt贸rej w艂a艣cicielem by艂 m贸j starszy brat, Kazimierz. W艂asnor臋cznie zrobiona luneta dawa艂a nawet stukrotne powi臋kszenie tarczy Ksi臋偶yca, planet i gwiazd. Wujek by艂 pod olbrzymim wra偶eniem ogromnej wielko艣ci i g艂臋bi kosmosu, dzie艂a stworzonego przez Boga. To prze偶ycie w przysz艂o艣ci wielokrotnie przywo艂ywa艂 w swoich homiliach, min. w katedrze. Nast臋pnego dnia pob艂ogos艂awi艂 moj膮 chor膮 na reumatyzm mam臋 i w po艂udnie do艂膮czy艂 w Przedborzu do grupy wroc艂awskiej, pomara艅czowej siedemnastki, kt贸ra rozlokowa艂a si臋 na odpoczynek w pobli偶u rynku. Po nawiedzeniu miejscowego ko艣cio艂a, p膮tnicy wyruszyli w kierunku Cz臋stochowy.
Przedstawi艂em tylko dwa ma艂e obrazki z 偶ycia ks. Aleksandra Zienkiewicza, w kt贸rych mog艂em osobi艣cie uczestniczy膰. By艂o ich znacznie wi臋cej ale o tym mo偶e innym razem. Jeszcze zd膮偶臋, bo procesy beatyfikacyjne nigdy pr臋dko si臋 nie ko艅cz膮.
Andrzej Stolecki
Praszka 11.12.2010
呕yciorys ks. Aleksandra Zienkiewicza (zamieszczony w li艣cie duszpasterskim z dnia 14 listopada br dla diecezji wroc艂awskiej)
Ks. Aleksander Zienkiewicz urodzi艂 si臋 12 sierpnia 1910 roku we wsi Lemb贸wka na Wile艅szczy藕nie. Po uko艅czeniu studi贸w filozoficzno-teologicznych, w roku 1938 przyj膮艂 艣wi臋cenia kap艂a艅skie w katedrze w Pi艅sku. W roku 1939 jako m艂ody kap艂an zosta艂 mianowany katechet膮 Gimnazjum Og贸lnokszta艂c膮cego w Nowogr贸dku. Od razu pokocha艂 prac臋 z m艂odzie偶膮 i by艂 wierny tej mi艂o艣ci do ko艅ca swego 偶ycia. Jednocze艣nie pe艂ni艂 pos艂ug臋 kapelana u si贸str nazaretanek. Gdy okaza艂o si臋, 偶e ze wzgl臋du na sw膮 gorliwo艣膰 zwr贸ci艂 na siebie uwag臋 w艂adz okupacyjnych i jego 偶ycie znalaz艂o si臋 w niebezpiecze艅stwie, siostry modli艂y si臋 gor膮co o jego ocalenie. Ofiara si贸str zosta艂a przyj臋ta a ksi膮dz ocala艂. Dnia l sierpnia 1943 roku hitlerowcy rozstrzelali 11 si贸str nazaretanek. 5 marca 2000 roku Jan Pawe艂 II a Rzymie beatyfikowa艂 "siostry m臋czenniczki z Nowogr贸dka". Ks. Aleksander Zienkiewicz nigdy nie zapomnia艂 tej ofiary oddaj膮c swe 偶ycie Panu Bogu. W 1946 roku m艂ody kap艂an z sercem pe艂nym wiary i mi艂o艣ci przyby艂 na Dolny 艢l膮sk.
W pami臋ci mieszka艅c贸w Wroc艂awia, gdzie ks. Zienkiewicz prze偶y艂 ponad po艂ow臋 swego 偶ycia, ale te偶 w Gorzowie, Sycowie i w 呕aganiu, gdzie pracowa艂 jako katecheta, kaznodzieja i spowiednik, 偶yje obraz cz艂owieka 艣wi臋tego, zjednoczonego na modlitwie z Bogiem. Tak jak w Legnicy, 艢widnicy, K艂odzku czy Wa艂brzychu, gdzie g艂osi艂 rekolekcje i konferencje duchowne.
Ksi臋偶a dolno艣l膮scy pami臋taj膮 go jako rektora i profesora Wroc艂awskiego Wy偶szego Seminarium Duchownego. W latach pi臋膰dziesi膮tych ubieg艂ego wieku znany historyk Ko艣cio艂a ks. prof. Tadeusz Silnicki, oczarowany g艂臋bokim 偶yciem duchowym ks. Rektora, Jego prostolinijno艣ci膮, dobroci膮, rozwag膮 w dzia艂aniu i wielkim szacunkiem dla cz艂owieka, mia艂 powiedzie膰: Gdyby to ode mnie zale偶a艂o, ju偶 za 偶ycia kanonizowa艂bym ks. Aleksandra Zienkiewicza. 艢rodowisko inteligencji wroc艂awskiej pami臋ta kazania ks. Pra艂ata w Katedrze Wroc艂awskiej na Mszach akademickich.
Najg艂臋biej jednak ks. Aleksander wr贸s艂 w pami臋膰 i serca 贸wczesnych student贸w. Dla nich "Wujkowi" - tak si臋 do niego zwracano - nie brakowa艂o czasu, grosza i serca. Jako wytrawny duszpasterz, ks. Zienkiewicz budowa艂 swe wi臋zi z m艂odzie偶膮 opieraj膮c je na przyja藕ni z Chrystusem. M艂odzie偶 mia艂a dost臋p do "Wujka" nie tylko w ko艣ciele, w salach wyk艂adowych czy w mieszkaniu pod "Czw贸rk膮". By艂 on organizatorem wielu pielgrzymek do miejsc 艣wi臋tych i cz艂owiekiem modlitwy - do r贸偶a艅ca zaprasza艂 zawsze student贸w. Ks. Zienkiewicz doskonale rozumia艂 potrzeb臋 wyra偶ania rado艣ci i zabawy u m艂odych.
Uroczysto艣ci pod "Czw贸rk膮" by艂y pe艂ne muzyki i 艣piewu. M艂odzie偶 z tych spotka艅 wynosi艂a rado艣膰 i moc wiary. "Wujek" by艂 cz艂owiekiem, kt贸ry uczy艂 m艂odych najg艂臋bszych prawd wiary i zasad savoir-vivre-u. Nie zapomina艂 o by艂ych studentach. Utrzymywa艂 z nimi bogat膮 korespondencj臋, b艂ogos艂awi艂 zwi膮zki ma艂偶e艅skie i chrzci艂 dzieci. Pod koniec 偶ycia swe cierpienia ofiarowywa艂 cz臋sto w intencjach swych wychowank贸w. Dnia 21 listopada 1995 roku, w 艣wi臋to Ofiarowania Naj艣wi臋tszej Maryi Panny, B贸g powo艂a艂 ks. pra艂ata Aleksandra Zienkiewicza do wieczno艣ci. Jego doczesne szcz膮tki spocz臋艂y na cmentarzu parafialnym przy ul. Bujwida we Wroc艂awiu.
Mimo up艂ywu czasu kult jego 艣wi膮tobliwego 偶ycia rozszerza si臋 w kraju i poza jego granicami. Jego dobre imi臋 nios膮 ze sob膮 byli uczniowie i studenci, kt贸rzy poznali go w Centralnym O艣rodku Duszpasterstwa Akademickiego we Wroc艂awiu. G艂osz膮 prawd臋 o pi臋knym 偶yciu przepe艂nionym mi艂o艣ci膮 Boga i trosk臋 o
cz艂owieka. Wielu z wychowank贸w to dzi艣 ludzie zajmuj膮cy odpowiedzialne stanowiska publiczne. Ze wzruszeniem dziel膮 si臋 oni m膮dro艣ci膮 wyniesion膮 z wyk艂ad贸w i ze spotka艅 z "Wujkiem".
Prosz膮 ks. Aleksandra "Zienkiewicza o pomoc i wstawiennictwo u Boga. Prosz膮 i otrzymuj膮. 艢wiadectw o wspania艂ej chrze艣cija艅skiej osobowo艣ci "Wujka" i o jego zatroskaniu o cz艂owieka - tak za 偶ycia, jak i po 艣mierci wci膮偶 przybywa.
Drodzy Diecezjanie i Wierni Metropolii Wroc艂awskiej!
Z okazji 15. rocznicy 艣mierci, w 100. rocznic臋 urodzin planowane s膮 uroczysto艣ci ku czci S艂ugi Bo偶ego ks. Aleksandra Zienkiewicza. Spotkania b臋d膮 odbywa艂y si臋 w dniach od 19 do 21 listopada we Wroc艂awiu. W szczeg贸lny spos贸b zapraszam i zach臋cam wszystkich wiernych 艣wieckich, duchownych i osoby 偶ycia konsekrowanego do wzi臋cia udzia艂u w uroczystej Mszy 艣w. w Archikatedrze Wroc艂awskiej w dniu listopada br. o godz. 9.00. B臋d臋 j膮 sprawowa艂 wraz duchowie艅stwem Dolnego 艢l膮ska w intencji beatyfikacji S艂ugi Bo偶ego Ksi臋dza Aleksandra ZIENKIEWICZA. Po Mszy 艣w. odb臋dzie si臋 uroczysta publiczna sesja procesu beatyfikacyjnego i sympozjum po艣wi臋cone osobie S艂ugi Bo偶ego.
W zwi膮zku z rozpoczynaj膮cym si臋 procesem zwracam si臋 z pro艣b膮 o zg艂aszanie 艣wiadectw dotycz膮cych 偶ycia, prowadzonej dzia艂alno艣ci i oznak kultu S艂ugi Bo偶ego. Uwagi te mog膮 dotyczy膰 opinii 艣wi臋to艣ci, jak r贸wnie偶 otrzymanych 艂ask i wys艂uchanych pr贸艣b przez Jego wstawiennictwo.
Wszelkie informacje oraz ewentualne zastrze偶enia prosz臋 kierowa膰 na adres Wroc艂awskiej Kurii Metropolitarnej, ul. Katedralna 13, 50-328 Wroc艂aw list贸w czy wspomnie艅 zwi膮zanych z Jego 偶yciem.
Rozpoczynaj膮ce si臋 dzie艂o sprawy kanonizacyjnej S艂ugi Bo偶ego Ksi臋dza Aleksandra Zienkiewicza, kt贸ry sta艂 si臋 szczeg贸lnym darem ziemi Poleskiej dla Dolnego 艢l膮ska z serca polecam Waszej Umi艂owani Dolno艣l膮zacy, modlitwie i trosce.
Wszystkim z serca b艂ogos艂awi臋
+ Marian Go艂臋biewski
Arcybiskup Metropolita Wroc艂awski