To już piąta edycja, mówić o jubileuszu byłoby przesadą, ale chciałem, żeby oprócz podsumowania i stałych punktów programu, impreza czymś różniła się od pozostałych. Ze scenografią kłopotów nie było. Serce i napis zostały z poprzedniego roku. Wystarczyło czwórkę zmienić na piątkę. Baner dostaliśmy z Warszawy. Wykorzystaliśmy jeszcze papierowy transparent z napisem „Ratujemy i uczymy ratować”, który pozostał po październikowym, szkolnym biciu rekordu na resuscytację krążeniowo – oddechową. Od Fundacji dostaliśmy też plakaty 23 Finału z pustym miejscem na wpisanie programu, a to kolejne udogodnienie. Plakatami zajęła się ekipa dzielnych uczniów z podstawówki i gimnazjum. Wolę mieć jeden dzień rezerwy przed koncertem, więc w piątek poszło ze mną do MDK-u 10 uczniów z gimnazjum i wspólnymi siłami, korzystając z drabinek o jedynej dostępnej, ale bezpiecznej wysokości zawiesiliśmy dekorację. A pamiętam całkiem sporą grupę deklarującą chęć pomocy w ubiegłym roku...

Z boku ustawiliśmy mniejszy ekran, żeby za pomocą rzutnika wyświetlać wszystkie reportaże i filmy pamiątkowe z poprzednich czterech edycji. To był nasz tegoroczny, nowy przerywnik muzyczny.

20 wolontariuszy z przedborskiego liceum już od około godziny 8:00 ruszyło kwestować nie tylko w Przedborzu w okolicy kościoła i supermarketów, lecz także do Bąkowej Góry, Czermna, Gór Mokrych, Strzelec Małych, Wielgomłynów, Zagórza i Żeleźnicy.

Trochę baliśmy się o pogodę, ale skończyło się na silnym wietrze i około godziny 13:30 spod budynku OSP ruszyła parada motocyklistów z klubu V-C 19-78 MC Poland, Krzysiek Osicki na swojej radzieckiej „Kaśce”, strażacki wóz bojowy i stary samochód osobowy Lada. Zrobiliśmy rundę po mieście i przyszedł czas na ostatnie przygotowania. W „miasteczku koncertowym” na holu MDK-u ustawiliśmy tablicę z programem, ekologiczne kosze z kartonowych pudeł i worków foliowych, stoisko „Mini Siema Shop” z oryginalnymi gadżetami WOŚP, salon fryzur w którym trzy dziewczyny za darmo farbowały włosy i czesały klientów w stylu punk bądź rockabilly oraz tablica do graffiti z zestawem kredek i wymownym kolorowym hasłem „Nie chcemy extremy!”

Piętro wykorzystaliśmy na stołówkę, przebieralnię i siedzibę komisji liczącej pieniądze. Wolontariusze i występujący mogli posilić się pizzą dostarczoną przez pana Tomasza Kaźmierczaka z restauracji „La Vera”, słodkimi bułkami od pana Grzegorza Trzeciaka i ciastem zorganizowanym przez panią Danusię Korpas, która już czwarty rok zasiada w komisji liczącej. Oprócz niej, niewidoczną i chyba najbardziej odpowiedzialną pracę w całej akcji wykonywali panowie Wacław Bracichowicz i Przemysław Pigoń. Przy samym wejściu, we wnęce koło schodów, wchodzących witał potężny chopper i stoisko chłopaków z klubu V-C 19-78. Rockersi sprzedawali swoje motocyklowe pamiątki i zapraszali do pamiątkowych zdjęć. Razem z młodzieżą pracowali oczywiście państwo Błaszczykowie i pani dyrektor Halina Mikuszewska, ale do pomocy zgłosiły się dwie nauczycielki z liceum: Daria Francuz i Brygida Nowakowska, by pozostać z nami praktycznie do końca.

Po godzinie 15:00 odsłoniliśmy kurtynę. Na scenę wkroczyły dwie konferansjerki z gimnazjum: Wiktoria Obarzanek i Emilia Włodarczyk oraz Daria. Przy równym rytmie wystukiwanym na marakasach i bongosie zaprosiłem na scenę Burmistrza Przedborza Miłosza Naczyńskiego, dyrektor ZSG Grażynę Strojkowską i dyrektor MDK Halinę Mikuszewską. W ruch poszły bańki mydlane, a Bartek Kutela zagrał na flecie melodię hymnu WOŚP z repertuaru grupy Voo – Voo. W międzyczasie dołączyła jeszcze Agata Paździerska z gitarą, która chyba najczęściej występowała na scenie tego wieczora. Parę słów na przywitanie od władz, parę słów poparcia i Agata zagrała i zaśpiewała bardzo pasującą na rozpoczęcie piosenkę „Tolerancja” z repertuaru Soyka & Yanina (Na miły Bóg, życie nie tylko po to jest by brać, przecież nie tylko by bezczynnie stać).

Najmłodsi musieli tym razem ustąpić starszym, żeby kilka osób mogło zdążyć na próbę do Domu Formacji i koncert w kościele, dlatego tym razem „Przystanek Przedbórz” rozpoczął Chór Klubu Seniora. Jak zwykle na keyboardzie akompaniowała Gosia Błońska, jak zwykle dość sentymentalnie, chociaż Czerwone Gitary, których utwór usłyszałem, też w swoim czasie uchodziły za „mocne uderzenie”.

Przedszkola Samorządowe wystawiło grupę 4 – 5 latków, przygotowaną przez Wiesię Poźniak. Zabawnie przebrane dzieciaki zaśpiewały 3 piosenki z repertuaru „Fasolek”: „Orkiestra”, „W przyjaźni tkwi siła” i „Zostań dziś moją przyjaciółką”. Szczególnie rzucił mi się w oczy maluch w stroju misia i chłopak, który po występie nagle został sam na scenie i musiałem go odprowadzić do opiekunów, ale to sympatyczny element.

Oprócz muzyki i zabawy nie mogło zabraknąć jeszcze jednego ważnego zagadnienia, którym zajmuje się WOŚP. Klasy młodsze świetnie sprawdziły się w czasie bicia rekordu i dlatego zaprosiłem sześciu reprezentantów z klasy II „a” i II „b” wraz z wychowawczyniami – Lucyną Orłowską i Moniką Wysocką, które przygotowały razem z dziećmi pokaz udzielania pierwszej pomocy. Oby nigdy dzieci nie musiały z tego korzystać, ale niech uczą się ratować już od najmłodszych lat. Tutaj przeprowadziły go bardzo fachowo jak na swój wiek.

Sandra Ględa z V „b”, młodociana rockmanka, wyszła na scenę w towarzystwie swojego brata Pawła, który akompaniował jej na gitarze. Zagrali „Cykady na Cykladach” Maanamu, „Ale wkoło jest wesoło” i „Wszystko ma swój czas” Perfectu oraz „We Can’t Stop” Miley Cyrus.

Na imprezę wrócili nowi harcerze z DH „Żywioły” i dowodzeni przez Agatę Paździerską zagrali cztery utwory w stylu tzw. piosenki turystycznej: „Nie liczę godzin i lat”, „Wszystko mu jedno”, „Bieszczadzki trakt” i „Balladę wagonową”. Ich druhna, Joanna Rutowicz również nie mogła zostać na występie, ale … Aśka, niepotrzebnie się martwiłaś. Właśnie „Ballada...” wyszła całkiem nieźle, a dobry utwór trudno spaprać. Niech dalej go grają!

Około godziny 16:00 przyjechały oczekiwane garnki z kuglem, zorganizowane przez Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Przedborskiej. Sprzedaż szła na tyle dobrze, że aż musiałem odłożyć garnek, żeby mieć czym poczęstować gości specjalnych, obsługę i reporterów z NTL-u, którzy zrobili nam niespodziankę swoją wizytą. Naprawdę, nie wiedziałem, że dotrą.

Najliczniejszą występującą grupą była bez wątpienia „Żaklinki”. Zatańczyło aż 40 tancerek i tancerzy. Specjalnie dla „Przystanku...” przedstawili swoje nowe oblicze, bo dziewczyny zatańczyły w spódniczkach w szkocką kratę (kolekcjonowaliśmy je przez miesiąc), a na występ złożyły się tańce nowoczesne, belgijski (choć tak wyspiarsko brzmiący) i szkocki (żywiołowe „Tell Me Ma”). Anka, mówiłem ci, że dadzą radę. Dobra robota.

Zupełną nowością był pokaz karate tradycyjnego pod nazwą „Shotokan Show”. w wykonaniu młodych karatecy przygotowani przez trenera Rafała Michalaka. Musieliśmy poczekać na jednego z karateków, który jechał z Masłowic, a pozostali pochodzą nie tylko z Przedborza, ale i Kajetanowa czy Bąkowej Góry.

Na ekranie leci żartobliwy videoclip do równie dowcipnego hitu FRANKA KIMONO czyli „King Bruce Lee karate mistrz”, a karatecy pokazują układy ciosów i kopnięć, a krzyczą przy tym, że niejeden przeciwnik zrezygnowałby przed walką. Na ekranie paszkwil w rytmie ska - „The Way of the Dragon” („Droga smoka”) grupy NO SPORTS, a na scenie... pierwszy chyba w historii Przedborza pokaz tameshi - wari! Moja ekipa wnosi „cegły” i „stos płytek”, które karatecy skutecznie rozbijają na kawałki.
Na scenę wpuszczam jeszcze dwóch solistów z ZSG Przedbórz. Najpierw Ania Łyszczarek z IV „c” gra na gitarze i śpiewa: „Tyle słońca w całym mieście” Anny Jantar (choć na niebie już księżyc) i „Księżniczkę” Sylwii Grzeszczak.

Po jej występie ustawiamy parapet (niestety fortepianu nie było pod ręką), a Michał Łatacz wprowadza nas w nieco inny nastrój grając na pianinie: „The Entertainer” Scott Joplin i „Miami Beach Rhumba” Irving Fields. Pasowało jak ulał jako wstęp do następnego wykonawcy.

Weterani imprezy czyli Przedborska Orkiestra Dęta występuje na „Przystanku...” już po raz czwarty. Grają swoje znane numery, bo jak sobie wyobrazić ten koncert bez „Glory, glory alleluiah” czy jazzowego „When All the Saints” („Gdy wszyscy święci”). Przypominają motyw filmowy z „Ojca chrzestnego”, w pewnym momencie śpiewa nawet dyrygent, słyszę The Beatles i Elvisa Presleya. Znowu dobrze się składa, bo na scenie już montuje się gość specjalny z Warszawy czyli zespół THE REAL GONE TONES. Zapowiadałem go jako gości programu „Dzień Dobry TVN”, ale zespół znany jest już z występów na wielu masowych imprezach, np. Polish Boogie Festival czy Zlot Miłośników Amerykańskiej Motoryzacji. W składzie: dwie gitary, kontrabas, perkusja i harmonijka ustna. Nie tylko brzmią w stylu rock’n’rolla lat 50-tych, ale też wygladają jakby wyskoczyli z planu filmu „Grease” czy „Buntownik bez powodu”. Ciuchy, brylantyna, czupryna w „duck ass”... To jest właśnie rockabilly, które wzbogacają o elementy country, rhythm and bluesa i boogie.

A nade wszystko wokalistka Marla! Widziałem tę przeuroczą dziewczynę w akcji na innym koncercie i zapewniam, że był to ten sam wulkan energii. Przy tym ładny, silny głos i gitara, którą odkładała tylko wtedy, gdy przyszła pora na grzechotki. No i te jej okulary robione na zamówienie … Bisowali dwa razy! Publiczność wprawdzie nie przybiegła pod scenę, ale wyraźnie zaczęła się ruszać. Jedni rękami, inni tylko nogami. Postanowiłem podarować im płytę analogową ze swojej kolekcji rockabilly „Willy and the Poor Boys”, którą z chęcią przyjęli. 

Zespół ma za sobą sesję nagraniową w Berlinie i niecierpliwie czeka na wydanie swojego debiutu płytowego. Mam nadzieję, że doczekają się należytej promocji, bo to, że ktoś nie figuruje na pierwszej stronie tabloidu, nie oznacza, że robi coś mniej godnego uwagi.

Po udanym koncercie jeszcze pamiątkowe zdjęcia z zespołem i zostało „Światełko do nieba”. Wprawdzie nie dotarła Straż Pożarna, ale jak zwykle mogłem liczyć na chłopaków z klubu motocyklowego, którzy pomogli odpalić fajerwerki. Zauważyłem, że kilka osób przyłączyło się do happeningu paląc zimne ognie. To był ostatni punkt programu. Zespół odjechał, ludzie rozeszli się do domów, bo … jutro poniedziałek, a ja zostałem jeszcze z komisją, by dopełnić paru formalności rozliczeniowych. Zebraliśmy dokładnie 6.414.54 PLN, 0,01 euro i 5 kun. Udało się sprzedać prawie wszystkie gadżety WOŚP (nie poszedł jeden), a klubowi nie udało się zlicytować płaskorzeźby z motocyklem, ale poczekamy na kolejny Finał albo inną okazję dobroczynną.

Wynik bez wątpienia jest mniejszy, co jest wynikiem niepewnej sytuacji finansowej wielu ludzi i pojawienia się w okolicy Bożego Narodzenia wielu akcji charytatywnych, ale przede wszystkim – histerycznej wręcz nagonki na WOŚP, którą prowadziły skrajnie prawicowe środowiska i próby utrudniania naszych działań przez instytucję Kościoła. Nie życzę nikomu źle, ale żeby czasem ci najbardziej zagorzali przeciwnicy nie trafili kiedyś na oddział, na którym będą korzystać ze sprzętu ufundowanego przez WOŚP i będą zmuszeni patrzeć na symbol czerwonego serduszka. Nie to jest jednak najważniejsze. Liczy się fakt, że ponownie uratujemy niejedno ludzkie życie i zdrowie, a nasze miasteczko ma pozytywną promocję.

Ekipa montująca scenografię:
(II „a”) Agnieszka Grzegorczyk, Kasia Sobczyk, Mateusz Bień, Oskar Bielecki, Kacper Brodzik, Paweł Janiec, Hubert Koski, Albert Kruk, Rafał Nicoś i Michał Plesiński.

Wolontariusze (kolejność wg identyfikatorów):
Karol Ormański – Wielgomłyny, Aleksandra Bielecka – Przedbórz, Weronika Dębska – Przedbórz, Magdalena Górska – Przedbórz, Marcin Janiec – Przedbórz, Katarzyna Nowicka – Przedbórz, Patrycja Obarzanek – Zuzowy, Adrian Warszawiak – Przedbórz, Olga Zbysz – Przedbórz, Cezary Auguścik – Przedbórz, Karolina Stępień – Ręczno, Piotr Kuliś – Trzebce, Magda Margas – Przedbórz, Martyna Michalska – Wygwizdów, Jakub Ruszczyk – Przedbórz, Klaudia Młynarczyk – Ludwików, Dżesika Majchrowska – Przedbórz, Agnieszka Hajduk – Kajetanów, Aleksandra Krawczyk – Ręczno, Sylwia Sobańska – Wola Przedborska.

Najmłodsi od pierwszej pomocy:
(II b) Emilka Rutowicz, Zuzia Kowalska, Krystian Trzebiński; (II a) Bartek Gaj, Patrycja Wilk, Ola Wicik.

Fryzjerki:
Martyna Mendelska, Małgosia Francuz, Ola Hajduk.

Ofiarodawcy przedmiotów na licytacje:
Klub Turystyki Rowerowej – Przedbórz, Miejsko – Gminne Koło Pszczelarzy – Janusz Pawlik, Polski Związek Wędkarski – Koło nr 20 w Przedborzu, Zakład Jubilerski w Przedborzu – Adam Skorupski. DZIęKUJEMY.

Opracowanie: Łukasz Czuryłło

Filmy:

Film 1

Film 2

Materiał NTL

Skrót Przystanku Przedbórz 

Zdjęcia udostępnił Łukasz Czuryłło

1.	2.	3.	4.	5.	6.
7.	8.	9.	10.	11.	12.
13.	14.	15.	16.	17.	18.
19.	20.	21.	22.	23.	24.
25.	26.	27.	28.